Kiedy mając dopiero 26 lat poszłam do internisty w celu zrobienia podstawowych badań tuż przed rozpoczęciem naszych starań o dziecko. To właśnie wtedy internista zlecił mi zbadanie hormonów tarczycy a później zdiagnozował u mnie niedoczynność tarczycy. Ta diagnoza to nie był wtedy dla mnie wyrok, jak to niektórzy to określają. Dzieje się tak dlatego, że hormony tarczycy wpływają na pracę wszystkich komórek i narządów organizmu. Objawy pogrupowałam w maski Hashimoto, czyli postaci, pod które choroba potrafi się podszywać. W mojej książce wyróżniłam ich aż 21. Jest to obszerny temat. W tym artykule wspomnę jedynie o masce psychiatrycznej oraz Niedoczynność tarczycy wpływa negatywnie na stan skóry, dlatego istotna jest jej odpowiednia pielęgnacja. Korzystne będą tu preparaty odbudowujące naturalną barierę naskórkową, która chroni skórę przed nadmierną utratą wilgoci i podrażnieniami. Wskazane są kosmetyki z ceramidami, estrami cholesterolu, skwalanem. Wszędzie czytam, że niedoczynność tarczycy ma wpływ na poziom PRL, że przy wyregulowaniu hormonów tarczycowych, unormowaniu ulegnie również poziom PRL. Zatem czy podawanie Bromergonu na tym etapie rzeczywiście jest uzasadnione? Boję się tego leku - zwłaszcza czytając jakie skutki uboczne powoduje jego zażywanie u większości kobiet. Objawy neuropsychiatryczne w Hashimoto. Depresja przy Hashimoto. Zaburzenia lękowe. Hormony tarczycy mają wpływ na wiele aspektów naszego zdrowia, w tym na psychikę. Wahania nastroju, zaburzenia pamięci, lęki mogą być związane z chorobą Hashimoto. Schorzenie może też zwiększać ryzyko depresji, zwłaszcza wśród kobiet po Jeśli endokrynologe mówio Ci, że niedoczynność tarczycy Hashimoto jest nieuleczalne, niekoniecznie musisz mu wierzyć. Bywa, że sie mylo. To nieprawda, że ta niedoczynność tarczycy jest zawsze nieodwracalna i kończy się całkowitym uszkodzeniem jej komórek. Okazuje się, że 20% pacjentów z Hashimoto samoistnie wróciło do zdrowia. Co hashimoto i nadczynność robią nam z zębami. Demineralizacja zębów, obrzęk dziąseł, uczucie pieczenia śluzówek mogą świadczyć o nadmiernej lub niewystarczającej produkcji W przypadku niedoczynności tarczycy może być to Hashimoto, a w przypadku nadczynności tarczycy choroba Gravesa-Basedova. Te dwie choroby mogą się ze sobą połączyć lub można przejść z jednej w drugą. To zależy od tego jak obecnie wygląda nasz lifestyle, nasze dbanie o tarczycę i jej leczenie. Doktor Magda to zmieniła. Książka „Hashimoto, niedoczynność tarczycy. Poradnik świadomego pacjenta” jest kompendium wiedzy o tym schorzeniu podanej w prosty i zabawny sposób. Autorka ma niesamowitą zdolność do trafnych porównań procesów fizjologicznych do sytuacji z życia wziętych, dzięki czemu łatwiej jest zrozumieć Znajdziesz tutaj wytyczne co do postępowania w chorobie Hashimoto i niedoczynności tarczycy, wskazówki do interpretacji badań laboratoryjnych, suplementach, właściwej diecie. Dowiesz się jakie dolegliwości może powodować niedomaganie gruczołu tarczowego, jak sobie radzić z nimi w codziennym życiu i wspomagać specjalistyczne leczenie. EbKS1p1. Od coraz większej liczby pacjentów słyszymy, że chorują na tarczycę albo leczą się na tarczycę. Powszechnie mówi się o chorobach tarczycy, ale co tak naprawdę o nich wiemy? Czym jest tarczyca? Zacznijmy od początku. Kiedy słyszymy o kimś, kto choruje na tarczycę, to co tak naprawdę mu dolega? Na tarczycę, czyli na co? Czym właściwie jest tarczyca? Tarczyca to gruczoł, chociaż często błędnie możemy usłyszeć lub przeczytać, że jest ona narządem. Produkuje dwa hormony: tyroksynę — T4 oraz trijodotyroninę –– T3, odpowiedzialne za regulację pracy całego ludzkiego organizmu i większości jego układów. Wydzielanie to jest normalizowane przez oś podwzgórze – przysadka – tarczyca. Czynnikiem bezpośrednio stymulującym tarczycę do produkcji i wydzielania hormonów jest tyreotropina (TSH, thyroid stimulating hormone) wydzielana przez przedni płat przysadki mózgowej [1]. Prawidłowa czynność tarczycy to tzw. eutyreoza. Tarczyca niedoczynna, inaczej mówiąc funkcjonująca zbyt słabo, pozostaje w tzw. Hipotyreozie; nadczynna, funkcjonująca zbyt silnie, w hipertyreozie. Aby ocenić pracę tarczycy, konieczne jest oznaczenie stężeń tyreotropiny (TSH, thyroid stimulating hormone), wolnej tyroksyny (free T4-fT4) i wolnej trijodotyroniny (free T3-fT3). Charakterystyczne w badaniach laboratoryjnych jest to, że niedoczynność wiąże się ze wzrostem poziomu TSH, nadczynność – z jego spadkiem [2]. Czym charakteryzuje się niedoczynność tarczycy i jak ją leczyć? Niedoczynność tarczycy to zespół objawów związanych z niedoborem hormonów tarczycy w organizmie. Niedoczynność dzieli się na pierwotną i wtórną oraz nabytą i wrodzoną. Pierwotna niedoczynność tarczycy związana jest ze zmianami w samym gruczole tarczowym, wtórna jest wynikiem chorób przysadki (niedoczynność drugorzędowa) lub podwzgórza (niedoczynność trzeciorzędowa) [3]. Przyczyną niedoczynności tarczycy jest jej niezdolność do wytwarzania wystarczającej ilości hormonów, która wynika z niedoboru jodu, stosowanych leków, przebytych operacji tarczycy lub radioterapii, autoimmunizacji, stanu zapalnego czy przebiegu ciąży. Najbardziej charakterystycznym objawem niedoczynności tarczycy jest osłabienie organizmu objawiające się spowolnionym metabolizmem, brakiem energii, sennością, nadwagą, nietolerancją zimna, a także suchą i szorstką skórą, obrzękiem powiek i/lub języka, bladością, kłopotami z pamięcią czy zaparciami [3]. Niedoczynność tarczycy może przybrać postać subkliniczną, czyli przebiegającą z nieznacznie nasilonymi objawami lub przebiegać całkowicie bezobjawowo. Rozpoznaje się ją na podstawie podwyższonego stężenia tyreotropiny (TSH) i prawidłowych stężeń wolnej tyroksyny i trójjodotyroniny(fT3, fT4) [4]. Bardzo często jest ona jednak nierozpoznana i nieleczona. Najczęstszą postacią niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy. Jest ona konsekwen­cją zaburzeń w funkcjonowaniu układu immu­nologicznego, a dokładniej autoimmunizacji – inaczej mówiąc, niszczenia własnego organu, w tym przypadku tarczycy. Charakte­ryzuje się – w przeciwieństwie do klasyczniej niedoczynności – obecnością lim­focytów naciekających tkankę tarczycy oraz przeciwciał skierowanych przeciwko enzymowi produkowanemu przez tarczycę: peroksydazie tar­czycowej (przeciwciała anty-TPO) i białku produkowanemu przez tarczycę: tyreoglobulinie (przeciwciała anty­-TG). W przebiegu choroby Hashimoto do­chodzi do zaburzenia produkcji hormonów tarczycy, a w konsekwencji do roz­woju jej niedoczynności. Objawem diagnostycznym tej choroby jest podwyższony poziom TSH, obniżenie wolnej tyroksyny (fT4) oraz niekiedy również wolnej trójjodotyroniny (fT3) [5].Pozostałe objawy są identyczne jak w przypadku klasycznej niedoczynności. Leczenie niedoczynności tarczycy, niezależnie od przyczyny jej wystąpienia i jej charakteru (klasyczna, subkliniczna, Hashimoto) polega na uzupełnianiu niedoborów hormonów tarczycy i opiera się na podawaniu lewotyroksyny, czyli syntetycznej tyroksyny identycznej z ludzkim hormonem [3]. Niedoczynność tarczycy a ciąża Niedoczynność tarczycy bardzo często występuje także w czasie ciąży, która sama w sobie jest stanem zwiększonego zapotrzebowania na hormony tarczycy. Może wówczas dojść do nasilenia niedoczynności lub do ujawnienia niedoczynności subklinicznej. Jawna niedoczynność tarczycy w czasie ciąży wymaga leczenia, przyczynia się bowiem do licznych komplikacji położniczych – zwiększa ryzyko poronień, porodów przedwczesnych, przedwczesnego oddzielenia łożyska, krwotoku poporodowego oraz nadciśnienia indukowanego ciążą [3,6]. Pozostając w temacie ciąży, kolejną patofizjologią związaną z ciążą i tarczycą jest tzw. poporodowe zapalenie tarczycy, czyli zaostrzenie lub ujawnienie się niedoczynności tarczycy w ciągu 12 miesięcy po porodzie lub przebytym poronieniu. Rozpoczyna się ono zwykle przejściową tyreotoksykozą (nadczynnością), która ujawnia się w 1.–4. miesiącu po porodzie i trwa około 1–2 miesiące. W 2.–6. miesiącu po porodzie rozpoczyna się z kolei niedoczynność, która u większości pacjentek cofa się w ciągu roku po porodzie. Przebyte poporodowe zapalenie tarczycy predysponuje jednak do wystąpienia trwałej niedoczynności tarczycy w przyszłości [7]. Z czym wiążę się nadczynność tarczycy i jak przebiega leczenie? Nadczynność, czyli hipertyreozadotyczy około 2% dorosłej populacji. Analogicznie jak w przypadku niedoczynności jest to zespół objawów związanych tym razem jedna, z nadmiarem hormonów tarczycy. Wynika on ze zwiększonego ich wytwarzania w tarczycy, zaburzeń ich metabolizmu, upośledzonej czynności receptorów wiążących te hormony lub ich przedawkowania. Objawy nadczynności stanowią przeciwieństwo symptomów obserwowanych w przypadku niedoczynności. Są to nerwowość, pobudliwość, płaczliwość, drażliwość, bezsenność, trudności w koncentracji, drżenie rąk, osłabienie mięśniowe, tachykardia, powiększenie tarczycy (tzw. wole tarczycowe), zaburzenia rytmu serca, zaburzenia metabolizmu: spadek masy ciała, nietolerancja glukozy, wzmożona kinetyka przewodu pokarmowego, częste wypróżnienia, a także wzmożona potliwość, wytrzeszcz oczu, wypadanie włosów i świąd skóry [8]. Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa. Podobnie jak Hashimoto jest to choroba autoimmunizacyjna, w której przeciwciała przeciwko receptorowi TSH (TRAb) pobudzają receptor TSH do produkcji hormonów tarczycy i jej powiększenia. Poza wspomnianymi powyżej objawami nadczynności choroba Gravesa-Basedowa charakteryzuje się również symetrycznym powiększeniem tarczycy (tzw. wole tarczycowe), orbitopatią tarczycową i obrzękiem przedgoleniowym [9]. O przebiegu nadczynności tarczycy świadczy podwyższone stężenie wolnych hormonów tarczycy: tyroksyny (T4) i trijodotyroniny (T3) oraz niskie stężenie TSH w surowicy. W terapii nadczynności uwzględnia się zarówno leczenie farmakologiczne, jak i chirurgiczne. Alternatywą jest także leczenie jodem radioaktywnym z zastosowaniem izotopu 131I. W leczeniu farmakologicznym stosuje się leki przeciwtarczycowe (tyreostatyki) hamujące syntezę hormonów tarczycy (tiamazol, propylotiouracyl) oraz β-adrenolityki (najczęściej propranolol) łagodzące objawy ze strony układu krążenia takie jak tachykardia czy wzrost ciśnienia tętniczego krwi [8]. Piśmiennictwo: Karwacka I, Wiśniewski P, Sworczak K., Stany nagłe w tyreologii cz. I, Forum Medycyny Rodzinnej 2011, vol 5, no 5, 375–389Karpińska J, Kryszałowicz B, Błachowicz A, Franek E., Pierwotne, wtórne i jatrogenne zaburzenia czynności tarczycy, Choroby Serca i Naczyń 2007, tom 4, nr 1, 48–53Łącka K, Czyżyk A., Leczenie niedoczynności tarczycy, Farmacja współczesna 2008; 1: 222-230Rogala N, Zdrojowy-Wełna A, Zatońska K, Bednarek-Tupikowska G., Postępowanie w subklinicznej niedoczynności tarczycy u dorosłych, Family Medicine & Primary Care Review 2015; 17, 1: 55–59Luty J, Bryl E., Choroba Hashimoto — aspekt genetyczny i środowiskowy, Forum Medycyny Rodzinnej 2017, vol 11, no 1, 1–6Tomczyńska M, Salata I, Saluk J., Autoimmunizacyjne choroby tarczycy jako czynnik ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, Choroby Serca i Naczyń 2017, tom 14, nr 1, 30–38Hubalewska-Dydejczyk A, Lewiński A, Milewicz A, Radowicki S, Poręba R, Karbownik-Lewińska M, Kostecka-Matyja M, Trofimiuk-Müldner M, Pach D, Zygmunt A., Postępowanie w chorobach tarczycy u kobiet w ciąży, Endokrynologia Polska/Polish Journal of Endocrinology Tom/Volume 62; Numer/Number 4/2011Łącka K , Czyżyk A., Leczenie nadczynności tarczycy, FA R M AC J A W S P Ó Ł C Z E S N A 2008; 1: 69-78Szczepańska E, Gietka-Czernel M, Jastrzębska H.,Trudności w leczeniu choroby Gravesa-Basedowa, Post N Med 2017; XXX(12): 683-688 tirosint-sol-solutio, doktormagda-tarczyca-hormony-endokrynologia-zdrowie-medycyna-hashi-hashimoto-niedoczynność-tyroksynaNowa forma hormonu tarczycy – jeśli czytaliście moją książkę, to już dawno temu słyszeliście o tej postaci leku hormonalnego. Ci, którzy nie czytali, mogą nadrobić zaległości 😉Piszę Wam o tym, gdyż w tym roku płynny preparat hormonu tarczycy wreszcie pojawił się w tu na myśli lewotyroksynę dostępną w postaci płynu (85% glicerolu), z całkowitym pominięciem masy nazwa to Tirosint SOL. Niestety, jak dotąd, druga opisana przeze mnie forma Tirosint Softgel, na razie nie weszła w Polsce do SOL dostępny jest w szerokiej gamie dawek: 13, 25, 50, 75, 88, 100, 112, 125, 137, 150, 175, 200 mcg. Dawka zawarta jest w jednorazowym pojemniczku o objętości 1 mililitra z naklejką w kolorze zależnym od dawki. Można spożywać go bezpośrednio z pojemniczka lub rozcieńczyć w wodzie i wypić. Producent zaleca półgodzinny odstęp od same dawki ma druga forma- Tirosint Softgel. W składzie, poza hormonem, zawiera wodę, żelatynę i glicerynę. I również jest niepodzielna. Zarejestrowano ją od 6 roku życia (mniejsze dzieci mogłyby mieć według producenta problem z połknięciem). Jest dopuszczona w ciąży i w okresie kogo Tirosint mógłby być dobrą opcją?Oba preparaty zostały pomyślane tak, by przyspieszyć i ułatwić jego przyswajanie z przewodu pokarmowego. Tworzono je z myślą o osobach stosujących leki pogarszające wchłanianie, lub u których wchłanianie hormonów może być upośledzone z różnych innych przyczyn. Wzięto też pod uwagę zapalonych kawoszów, dla których dzień musi rozpoczynać się od filiżanki kawy 😉Jakie są wady a jakie zalety preparatu Tirosint ?Minusy Tirosint:cena 50zł/miesiąc- w opakowaniu znajduje się 30 ampułek/pojemniczków, co wystarcza na miesięczną kuracjębrak refundacji- inne tyroksyny są na listach refundacyjnychporcje są niepodzielne- otworzysz i musisz zużyć na raz, nie ma możliwości podziału jednej porcji np. na dwa dniproducent zaleca jednak zachować odstęp 0,5h do posiłku, pomimo, że preparat lepiej się wchłania i ma ułatwić życie osobom które nie mają czasu/ochoty/możliwości odczekać po przyjęciu dawki z jedzeniem i piciem, to jednak podlega pewnemu ograniczeniuPlusy Tirosint:łatwiejsza postać do podawania, szczególnie małym dzieciom, czy noworodkomodstęp od jedzenia i picia może być zdecydowanie krótszy, co często bywa istotną kwestią dla osób żyjących w pośpiechu,lepsza przyswajalność u osób z chorobami powodującymi zaburzenia wchłaniania z przewodu pokarmowegopomijamy masę tabletkową, co do składu której część pacjentów miała zastrzeżenia- wspominałam Wam o tym omawiając tutaj zmiany składu euthyroxu, z usunięciem laktozy i zamianą na mannitolOsobiście swoje doświadczenia z tymi preparatami już mam, gdyż niektóre moje pacjentki sprowadzały go wcześniej z Włoch 😉 Generalnie uważam, że to niezła opcja i u niektórych pacjentów dobrze zdaje jednak koniecznie pamiętać, żeby rozważyć korektę dawki hormonu zamieniając tabletki na łatwiej dostępny produkt w dla szczęśliwych posiadaczy mojej książki “Hashimoto. Niedoczynność tarczycy. Prawdy i mity. Poradnik świadomego pacjenta.” : teraz otwieramy książeczki na stronie 152 🙂Miłego czytania 🙂Jeśli ktoś chciałby zapoznać się z informacją producenta: Tags: autoimmunologiczna choroba tarczycy, euthyrox, glicerol, Hashimoto, hormon w płynie, hormony tarczycy, ibsa, ibsa poland, jakie hormony tarczycy są lepsze, kapsułki z hormonem, laktoza, letrox, levothyroxine sodium oral solution, lewotyroksyna, mannitol, niedobór hormonu, niedoczynność, tarczyca, tirosint, tirosint softgel, tirosint sol, włoskie hormony, zalety i wady, zapalenie tarczycyRead more articles Spośród wszystkich rodzajów zapaleń tarczycy - najczęstsze to tzw. choroba Hashimoto. Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczą. Polega na tym, że układ odpornościowy, który powinien bronić organizm przed infekcjami, wytwarza stan zapalny wewnątrz własnych tkanek. Do tej pory przyczyny powstawania choroby Hashimoto nie zostały wyjaśnione, widoczny jest jednak związek pomiędzy tarczycą a Hashimoto. spis treści 1. Przyczyny choroby Hashimoto 2. Jakie są objawy zapalenia tarczycy? 3. Jak leczyć chorobę Hashimoto? 4. Jaką dietę należy stosować? rozwiń 1. Przyczyny choroby Hashimoto W przypadku choroby Hashimoto, symptomy, które mogą pojawiać się u chorego wynikają najczęściej z niedoczynności lub nadczynności tarczycy, nieco rzadziej z powodu powiększenia tarczycy. Związek pomiędzy tarczycą a Hashimoto jest więc bardzo wyraźny. Zobacz film: "Nietypowe objawy Hashimoto" Hashimoto nazwę swoją zawdzięcza japońskiemu lekarzowi, który ją opisał w 1912 roku. Choroba Hashimoto najczęściej dotyka kobiety w średnim wieku, ale także zdarza się, że z powodu choroby Hashimoto cierpią także młode kobiety. Do czynników wyzwalających chorobę Hashimoto zalicza się predyspozycje genetyczne oraz osłabienie organizmu spowodowane długotrwałym stresem i przemęczeniem. Choroba Hashimoto może przebiegać bezobjawowo. Osoby z Hashimoto często żyją w niewiedzy i przez długi czas nie zdają sobie sprawy z istnienia choroby. Wraz z postępowym charakterem zapalenia, może dojść do zmian w rozmiarze tarczycy, np. do jej powiększenia i powstania wola. Tarczyca może także ulegać zanikowy – niedoczynność tarczycy. Oba te czynniki potwierdzają związek pomiędzy tarczycą a Hashimoto. 2. Jakie są objawy zapalenia tarczycy? Stan zapalenia tarczycy może dawać takie objawy jak nieustanne poczucie zmęczenia, senność, kłopoty z koncentracją i pamięcią, zmienność nastrojów, skłonność do depresji, marznięcie ciała, obfite miesiączki, suchość i szorstkość skóry, wypadanie włosów, zaparcia, bóle mięśni i stawów, podwyższony poziom cholesterolu, wzrost masy ciała. Wszystkie te objawy mogą sugerować związek między tarczycą a Hashimoto. Zdarza się, że z powodu Hashimoto zaburzony zostaje cykl owulacyjny kobiety, co może skutkować problemami z zajściem w ciążę, a czasem poronieniem. 3. Jak leczyć chorobę Hashimoto? Jeśli istnieją podejrzenia choroby Hashimoto, konieczna jest konsultacja ze specjalistą – endokrynologiem, który dzięki specjalistyczym badaniom biochemicznym zbada poziom TSH (hormon przysadki mózgowej odpowiadający za pracę tarczycy) we krwi. Jeśli poziom jest podwyższony, świadczy to o niedoczynności tarczycy. Podstawowym badaniem biochemicznym jest określenie we krwi poziomu TSH (tyreotropiny) hormonu przysadki mózgowej, który steruje pracą tarczycy. Związek pomiędzy tarczycą a Hashimoto wskazuje na konieczność wykonania takich badań. Podwyższone TSH świadczy o jej niedoczynności, często wykonuje się badanie na obecność przeciwciał tarczycowych (jeśli znajdują się we krwi, świadczy to o chorobie). Dzięki USG tarczycy można dokonać oceny rozmiaru i struktury gruczołu]. Objawy związane z zapaleniem tarczycy i Hashimoto są na tyle „ogólne” i bagatelizowane, że nie zawsze są one poprawnie wiązane z zaburzeniem pracy gruczołu. Gdy w organizmie rozwija się niedoczynność tarczycy zaleca się rozpoczęcie farmakoterapii w celu uregulowania poziomu hormonów. Istotne jest kontrolowanie poziomu hormonów, nawet wtedy, gdy choroba przebiega bezobjawowo. Nie istnieje skuteczny lek zwalczający przyczyny choroby Hashimoto, podjęte leczenie polega na usuwaniu skutków choroby tarczycy. Jeśli we krwi stwierdzono obecność przeciwciał, ale tarczyca nie została powiększona i pracuje prawidłowo, wystarczy kontrolować rozwój choroby. 4. Jaką dietę należy stosować? Dieta w chorobie Hashimoto odgrywa istotną rolę. Zaleca się spożywanie produktów zawierających goitrogeny, które korzystnie wpływają na układ immunologiczny (brukselka, brokuły, kalarepa, gorczyca, brzoskwinie, truskawki, rzodkiewki, rzepa, szpinak, bataty, orzeszki pinni, siemię lniane, kalafior, kapusta pekińska, jarmuż, pędy bambusa, chrzan, gruszki). Choroba Hashimoto powoduje, że praca jelit ulega spowolnieniu, zaś błonnik pobudza jelita do pracy, dlatego warto jeść banany, jabłka, marchew, awokado, migdały, kiełki oraz ziarna zbóż. W czasie Hashimoto zaleca się spożywać białko w postaci mięsa oraz jajek. Nie wskazane jest spożywanie cukrów prostych, soi, gotowanych wędlin, alkoholu, kawy, ryżu, pomidorów oraz papryki. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy